تاثیر فرصت ها و تهدیدهای ناشی از روابط جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا بر حوزه های نفوذ ایران در مناطق پیرامونی

سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بعد از پیروزی انقلاب، در چارچوب یک سیاست آرمان گرا و مخالف وضع موجود تعریف شده است. سیاست خارجی ایران چون در چارچوب ممکنات است، در پروسه اقدام همواره با موانعی روبرو بوده است. در بررسی این موانع، بخش عمده ای را به اشتباهات تاکتیکی و بخش دیگر به اییولوژیگ گرا بودن آن نسبت داده اند، اما مهمترین مانع را باید در فهم ایران از نظام بین المللی، مقدورات آن نظام و در امکانات نظام ملی (جمهوری اسلامی) جستجو کرد. در بررسی روابط خارجی ایران با حوزه های نفوذ خود، ملاحظه می شود که به دلیل وجود مسایلی در رابطه با قدرت های بزرگ به ویژه ایالات متحده آمریکا، امکانات نفوذ یا تامین منافع برای جمهوری اسلامی ایران نسبت به سایر کشورهای مشابه کنتر است. هدف این پژوهش آن است به روش علی و تاریخی فرصتها و تهدیدهای ایران را در مناطق پیرامونی خود شامل خلیج فارس، آسیای مرکزی و قفقاز و جنوب آسیا را با توجه به تاثیرگذاری روابط ایالات متحده آمریکا به عنوان قدرت بزرگ با ایران را مورد بررسی قرار دهد.