رسانه و توسعه فرهنگی مورد مطالعه: نقش رادیو در توسعه فرهنگی شهروندان تهرانی از دیدگاه آنان

پژوهش حاضر باهدف بررسی و تحلیل نقش رادیویی در توسعه فرهنگی شهروندان تهرانی طراحی و اجرا شده است. این پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بوده و مقاله حاضر بر بخش کمی پژوهش متمرکز است. در بخش بررسی های آماری از نظرات 384 نفر از شهروندان تهرانی بالای 18 سال بهره گرفته شد.  ابزار اندازه گیری در پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن با استفاده از روایی صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ مورد تایید قرار گرفت. در این پژوهش، 9 شاخص از طریق روش کیفی استخراج شد که عبارتند از: نگرش، گرایش، منش، مصرف فرهنگی، امنیت شخصی شهروندان، فرآورده، ارتباطات، دستاورد و نیروی انسانی. جهت تجزیه وتحلیل و رتبه بندی عوامل شناسایی شده از تکنیک AHP استفاده شد. نتایج نشان دادکه: اولویت مسیولیت پذیری و پاسخگویی بر وجدان کاری و انضباط اجتماعی، اولویت خانواده مداری بر اخلاق دین مداری، مهم ترین بایدهای نمونه موردمطالعه در ساخت برنامه های رادیو برای نقش موثر در توسعه فرهنگی بوده است. در صورتی که خوداتکایی بر خانواده مداری، تکثر برنامه های استانی و برون استانی برساخت برنامه به زبان های گوناگون و عرق ملی و وطن پرستی بر عدالت خواهی و حق طلبی، در ساخت برنامه های تلویزیون، اولویت کمتری از نگاه شهروندان مورد مطالعه داشته است.