الزامات مواجهه با پدیده گذار انرژی برای ایران

گذار انرژی به مفهوم عبور از سیستم های تولید و مصرف انرژی مبتنی بر سوخت های فسیلی به سمت انرژی های تجدیدپذیر، پدیده ای است که آغاز شده و در آینده نیز ادامه خواهد داشت. پیامد این پدیده کاهش مصرف انرژی های فسیلی است که می تواند مدل کسب وکار شرکت های نفتی و درآمد های ارزی کشورهای بزرگ صادرکننده را با اختلال جدی مواجه سازد. بسیاری از شرکت های بزرگ نفتی برای کاهش آسیب پذیری نسبت به گذار انرژی از استراتژی سرمایه گذاری ملایم در انرژی های تجدیدپذیر و همچنین توسعه مدل کسب کار خود به سمت بخش پایین دست صنعت نفت و گاز و سرمایه گذاری در زنجیره ارزش استفاده کرده اند. کشورهای صادرکننده نیز برای کاهش آسیب پذیری ضمن سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر، سرمایه گذاری بخشی از درآمدهای نفت در بخش های دیگر اقتصاد (صنعت و خدمات) را در پیش گرفته اند تا از این طریق به متنوع سازی بیشتر اقتصاد خود کمک کنند. با توجه به اینکه ایران نیز یکی از کشورهای صادرکننده نفت است، برای مواجهه هوشمندانه با پدیده گذار انرژی، سازوکارهایی از قبیل تلاش در جهت متنوع سازی بیشتر اقتصاد کشور، اختصاص بخشی از درآمدهای نفتی به سرمایه گذاری در دارایی های ارزش آفرین و تغییر ترکیب انرژی کشور در جهت افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر را در دستور کار قرار دهد.