مقایسه بین تغییر حداکثر سرعت خون کاروتید در سیکل تنفسی با روش های مرسوم اندازه گیری حجم در بیماران مبتلا به شوک عفونی

جستجو برای دستیابی به یک روش دقیق و قابل استناد و در عین حال غیرتهاجمی در مورد ارزیابی میزان حجم مورد نیاز در بیماران دچار شوک در اورژانس بسیار پر اهمیت است. استفاده از سونوگرافی داپلر شریان کاروتید، بسیار راحت و قابل انجام بر بالین بیمار است. لذا این مطالعه جهت بررسی استفاده از این پارامتر برای ارزیابی نیاز به حجم در بیماران مبتلا به شوک عفونی طراحی شده است.

این مطالعه تک مرکزی، مشاهده ای و آینده نگر بر روی تمام بیماران که با تشخیص شوک عفونی در بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی شهر ساری از مهر 1400 لغایت شهریور 1401 بستری شدند، انجام گرفت. علایم حیاتی، اندازه گیری قطر ورید اجوف تحتانی (IVC) و اوج سرعت شریان کاروتید با داپلر (CDPV) در بدو ورود و دو ساعت بعد از شروع درمان، ارزیابی قرار شد. توصیف و تحلیل داده ها با SPSS صورت پذیرفت.

تعداد 44 بیمار در این مطالعه شرکت داشتند که میانگین سن این افراد 17/91±62/55 سال بوده است. از این تعداد30 نفر (68/2 درصد) مرد بودند. یک افزایش معنی دار از نظر آماری در میزان IVC min (0/016=P) و CDPV max (0/001=P) و ΔCDPV (0/0001>P) در بیمارن بعد از دو ساعت از شروع درمان، مشخص شد.

بر اساس مطالعه حاضر، از معیارهای سونوگرافیک داپلر شریان کاروتید در تعیین نیاز مایع برای بدن و هم چنین ارزیابی نیاز به حجم در بیماران به عنوان یک معیار دینامیک می توان استفاده کرد.