عوامل موثر بر طلاق طی 10 سال گذشته در ایران

‎عدم‎ ‎توانایی زوجین در حل تعارضات، ‎افراد‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎سمت‎ ‎طلاق‎ ‎سوق‎ ‎می‏دهد. لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر طلاق در ایران طی ده سال گذشته انجام شد.

در یک مرور سیستماتیک، تمام مقالات یک دهه گذشته در خصوص علل طلاق که در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus، web of science، google scholar، Magiran، ISC، SID نمایه شده اند با استفاده از کلیدواژه‏های معین مورد جستجو قرار گرفتند. از مجموع مقالات، با رعایت ملاک های ورود و خروج، در نهایت 27 مقاله استخراج شد که با دستورالعمل PRISMA مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج به دست آمده را می توان در چندین طبقه دسته بندی کرد. این طبقات شامل عوامل جمعیت شناختی، عوامل اقتصادی، عوامل فرهنگی- اجتماعی، عوامل شخصیتی، عوامل مربوط به ناسازگاری بین زوجین، عوامل خانوادگی و عوامل زیستی- روانی است. افزون بر آن20 مورد از مهمترین عوامل طلاق طی 10 سال گذشته به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: بیکاری مرد، عدم تفاهم اخلاقی، ناباروری، تفاوت های فرهنگی و اعتقادی، دخالت اطرافیان، بیماری های روانی، اعتیاد به مواد و الکل، مشکلات مالی و درآمد ناکافی، ازدواج تحمیلی و اجباری، عدم رضایت جنسی، خشونت خانگی، بی علاقگی به همسر، خیانت به همسر، ازدواج مجدد، بیماری های جسمی، انتظارات غیرواقع بینانه، بداخلاقی، بددهنی و فحاشی، مشکلات حقوقی و قضایی، عدم اعتماد به یکدیگر و فساد اخلاقی و خوش گذارانی های نامشروع.

براساس یافته های این پژوهش سیاست‏گذاران سلامت می توانند با توسعه برنامه ها، طلاق را به عنوان یک آسیب اجتماعی جدی کاهش دهند.