ارزیابی جوانه زنی بذر سالیکورنیا (Salicornia persica) در شرایط ایزو اسمزی با استفاده از مدل های زمان رطوبتی و زمان شوری

به منظور تعیین اثر پتانسیل های اسمزی ناشی از پلی اتیلن گلایکول و کلرید سدیم بر جوانه زنی و برازش مدل های زمان- رطوبتی و زمان- شوری بذرهای سالیکورنیا دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشگاه یاسوج در سال 1398 اجرا گردید. آزمایش اول تنش خشکی که شامل 13 سطح پتانسیل اسمزی (صفر، 3/0-، 6/0-، 9/0-، 2/1-، 5/1-، 8/1-، 1/2-، 4/2-، 7/2-، 3-، 3/3- و 6/3- مگاپاسکال) و برای ایجاد آنها از پلی اتیلن گلایکول 6000 استفاده شد و آزمایش دوم تنش شوری که شامل 13 سطح غلظت کلرید سدیم با اسمز مشابه آزمایش اول (صفر، 62، 122، 187، 249، 311، 368، 435، 498، 560، 622، 684 و 745 میلی مولار) بود. نتایج خروجی مدل ها نشان داد که ضریب مدل زمان- رطوبتی و زمان- شوری به ترتیب 8/96 مگاپاسکال ساعت و 87/16181 میلی مولار ساعت و آستانه تحمل به خشکی و شوری به ترتیب 28/3- مگاپاسکال و 62/714 میلی مولار بود و مدل زمان- شوری بهتر از مدل- زمان رطوبتی جوانه زنی بذرهای سالیکورنیا را کمی سازی کرد. روند کاهش سرعت و درصد جوانه زنی در تنش خشکی بیشتر از تنش شوری بود. براساس نتایج این تحقیق با استفاده از مدل زمان شوری در مطالعات بیولوژیکی گیاهان هالوفیت تحت تنش اسمزی می توان حدآستانه تحمل و مدت زمان لازم برای جوانه زنی را در غلظت های مختلف نمک به خوبی مشخص کرد.