هم سنجی اثربخشی و تداوم تاثیر درمان ذهن آگاهی مثبت نگر و شفقت درمانی بر اجتناب تجربه ای و بدتنظیمی هیجان در زنان قربانی خشونت خانگی

مرور پیشینه نظری و تجربی نشان می دهد که درمان ذهن آگاهی مثبت محور و درمان مبتنی بر شفقت بر بدتنظیمی هیجان و اجتناب تجربه ای موثر بوده است. اما هنوز مشخص نیست که کدام یک از این مداخلات در طول زمان اثربخشی بیشتر و پایدارتری دارند. پژوهش حاضر با هدف هم سنجی اثربخشی و تداوم تاثیر درمان ذهن آگاهی مثبت نگر و شفقت درمانی بر اجتناب تجربه ای و بدتنظیمی هیجان در زنان قربانی خشونت خانگی انجام پذیرفت. پژوهش حاضر حیث هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون چندگروهی با گروه گواه با یک مرحله پیگیری سه ماه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی زنان قربانی خشونت خانگی که در سال 99-1398 عضو خانه های امن شیراز بود که به روش داوطلبانه 45 نفر انتخاب و به روش تصادفی در گروه های آزمایش (درمان شفقت و ذهن آگاهی مثبت محور) و گواه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش شامل تنظیم هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2001) و پرسشنامه اجتناب تجربه ای باوند و همکاران (2010) بود. یکی از گروه های آزمایش مداخله ذهن آگاهی مثبت محور هافمن، وو و بوتچر (2014) و گروه دیگر آزمایش درمان متمرکز بر شفقت گیلبرت (2010) را هرکدام در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر و بنفرونی انجام شد. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر شفقت و درمان ذهن آگاهی مثبت محور بر بدتنظیمی هیجان و اجتناب تجربه ای موثر است (01/0<p). روش درمان مبتنی بر شفقت نسبت به درمان ذهن آگاهی در کاهش بدتنظیمی هیجان و اجتناب تجربه ای اثربخش تر می باشد (01/0<p). به نظر می رسد درمان مبتنی بر شفقت و درمان ذهن آگاهی مثبت محور می تواند به عنوان یک امر پیشگیرانه و بهبوددهنده در افزایش سلامت روان و کیفیت زندگی زنان قربان خشونت خانگی مورد استفاده قرار گیرد.