رابطه بین خودتنظیمی هیجانی و اعتیاد به بازی های آنلاین با نقش میانجی احساس تنهایی در کودکان مقطع ابتدایی.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی احساس تنهایی در ارتباط بین خودتنظیمی هیجانی با اعتیاد به بازی های آنلاین در دانش آموزان بود.

جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان ابتدایی دوره دوم شهر قزوین در سال تحصیلی 1401-1402 بود که از بین آن ها 218 نفر به شیوه نمونه گیری  در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی لارسن و پریزمایک (2004) ، پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران (1980) و پرسشنامه اعتیاد به بازی های آنلاین وانگ و چانگ (2002) بود. برای تحلیل مدل علی از تحلیل مسیر استفاده شد.

 نتایج نشان گر برازش کامل مدل با داده ها بود. همچنین نتایج تاثیر مستقیم و معناداری را بین خودتنظیمی هیجانی (01/0p< و 39/0-=β) و احساس تنهایی (01/0p< و 57/0=β) با اعتیاد به بازی های آنلاین نشان داد. همچنین تحلیل نقش میانجی نشان داد که احساس تنهایی در ارتباط بین خودتنظیمی هیجانی با اعتیاد به بازی های آنلاین میانجی دارند.

در تدوین مداخله های روان شناختی جهت کنترل و درمان اعتیاد به بازی های آنلاین در دانش آموزان، باید به نقش خودتنظیمی هیجانی و احساس تنهایی توجه ویژه مبذول شود.