روابط ساختاری هیجانات معرفتی، باورهای معرفت شناختی با انگیزش ریاضی در دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، مشخص نمودن روابط ساختاری هیجانات معرفتی، باورهای معرفت شناختی و انگیزش ریاضی در دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی بود.

پژوهش حاضر ازلحاظ هدف بنیادی و ازلحاظ نحوه ی جمع آوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی است. در این پژوهش از دو روش اسنادی و میدانی برای گردآوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزانی است که در سال تحصیلی 98-97 در دبستان های شهرستان فردوس مشغول به تحصیل بودند. برای سازگاری با الگوی معادلات ساختاری حجم نمونه می تواند بین 5 تا 15 مشاهده به ازای هر متغیر اندازه گیری شده تعیین شود ، ازاین رو حجم نمونه ی پژوهش حاضر با توجه به تعداد گویه ها 300 نفر بود. مشارکت کنندگان در پژوهش با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه هیجانات معرفتی پکران(2016) ، پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر(2009)، پرسشنامه انگیزش ریاضی کورتر(2005) و یک آزمون محقق ساخته ی ریاضی بود. به منظور استخراج ویژگی های توصیفی آزمودنی ها از شاخص های آمار توصیفی از قبیل؛ میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی (تحلیل مسیر) استفاده شد و جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22  و لیزرل 5/8 استفاده شده است.

نتایج نشان داد هیجانات معرفتی بر روی انگیزش ریاضی اثر مستقیم معنادار با ضریب09/3 و باورهای معرفت شناختی بر روی هیجانات معرفتی اثر مستقیم معنادار با ضریب 79/1 را دارا است. همچنین باورهای معرفت شناختی بر روی انگیزش ریاضی اثر مستقیم معنادار ندارد ولی اثر غیرمستقیم معنادار با ضریب 5311/5 را دارا است.

ازاین رو پیشنهاد می شود معلمان، مربیان و برنامه ریزان درسی به عناصر مربوط به رشد باورهای معرفت شناختی و انگیزه ریاضی توجه کافی داشته باشند و تمام عناصر برنامه درسی ازجمله اهداف، روش ها و محتوا در راستای شکل گیری باورهای معرفت شناختی و انگیزه ریاضی فراگیران طراحی و مورد ارزیابی صحیح قرار گیرند