بررسی ویژگی های اکوفیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و علف کشی اسطوخودوس افراشته، سنا بومی، زامور و بادمجان وحشی

اسطوخودوس افراشته (Lavandula stricta)، سنا بومی (Cassia obovata)، زامور (Cocculus pendulus) و بادمجان وحشی (Solanum xanthocarpum) از گونه های قابل رویش در استان بوشهر می باشند و تاکنون گزارشی مبنی بر توصیف ویژگی های اکوفیزیولوژیک، علف کشی و بیوشیمیایی این گونه ها در ایران وجود ندارد. برای این منظور، گیاهان مورد نظر در بهار سال 1398 در استان بوشهر از طبیعت جمع آوری و در شرایط سایه و جریان هوای آزاد به منظور عصاره گیری و اندازه گیری صفات مورد نظر، خشک شدند. در بین گیاهان مورد مطالعه بیشترین و کمترین میزان فنول کل به ترتیب در گیاهان زامور جمع آوری شده در کیلومتر 3 جاده گله دار و گیاه سنا بومی جمع آوری شده در منطقه کاکی مشاهده گردید. گیاهان اسطوخودوس افراشته برداشت شده از منطقه گلوگاه، دارای بالاترین میزان فلاونویید کل بود. کمترین و بیشترین میزان فلاوون و فلاونول مربوط به گیاهان سنا بومی و زامور بود. در این مطالعه، بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در گیاهان زامور، اسطوخودوس افراشته و بادمجان وحشی گزارش گردید. گیاهان سنا بومی جمع آوری شده از منطقه کاکی دارای کمترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی بود. گیاهان اسطوخودوس افراشته برداشت شده از منطقه گلوگاه، دارای ترکیبات فنولی پی کوماریک اسید و الاژیک اسید می باشد. در بین اسیدهای فنولی مورد ارزیابی، اسیدهای فنولی کاتچین و پی کوماریک اسید در گیاهان زامور جمع آوری شده در کیلومتر 3 جاده گله دار مشاهده شد. گیاه سنا بومی جمع آوری شده از منطقه کاکی و اسطوخودوس افراشته دارای الاژیک اسید در پیکره رویشی بودند. نتایج این بررسی نشان داد اسیدهای فنولی شناسایی شده در بادمجان وحشی جمع آوری شده از بندر سیراف، کافییک اسید، کلروژنیک اسید، پی کوماریک اسید، وانیلین و هسپریدین بود. در بین اسیدهای فنولی شناسایی شده، کلروژنیک اسید ترکیب غالب در بادمجان وحشی بود. نتایج این پژوهش نشان داد بیشترین اثر بازدارندگی روی جوانه زنی بذور پنیرک مربوط به غلظت 1000 میکرولیتر در لیتر عصاره های زامور و بادمجان وحشی بود، به نحوی که به طور کامل جوانه زنی را متوقف کردند. به طور کلی با افزایش غلظت عصاره از صفر تا 1000 میکرولیتر در لیتر، شاخص آللوپاتی در مورد همه گیاهان منفی تر شد. افزون بر این، با به کارگیری عصاره های الکلی گیاهان مورد مطالعه و افزایش غلظت از صفر تا 1000 میکرولیتر در لیتر، میانگین درصد، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه سلمه تره به طور معنی داری کاهش یافت. کمترین شاخص آللوپاتی در غلظت 1000 میکرولیتر در لیتر عصاره بادمجان وحشی مشاهده شد که بیشترین اثر بازدارندگی (شاخص آللوپاتی 58/0-) را بر رشد و جوانه زنی بذور سلمه تره داشت. با توجه به پتانسیل بالای علف کشی عصاره های زامور و بادمجان وحشی، می توان از آن ها در راستای مدیریت علف های هرز پنیرک و سلمه تره استفاده کرد. همچنین می توان از عصاره گیاه زامور به عنوان یک منبع آنتی اکسیدان طبیعی در صنایع مرتبط استفاده نمود.