بررسی نقش تعاونی های روستایی در کاهش مهاجرت روستائیان ساکن در مناطق خشک (مطالعه موردی: روستاهای بخش ندوشن میبد)

یکی از تهدیدات روستاها، به ویژه در مناطق خشک در دهه های اخیر، افزایش مهاجرت از روستا به شهرهاست. این موضوع باعث خالی از سکنه شدن خیلی از روستاها در مناطق مختلف کشور شده و از نقش روستا به عنوان واحدهای تولیدی کاسته شده است. در سال های اخیر، اقدامات گوناگونی برای مهاجرت معکوس از شهرها به روستاها و افزایش رونق آنها ارایه گردیده است. شکل گیری و توسعه تعاونی های روستایی از جمله این اقدامات می باشد. در تحقیق حاضر، نقش تعاونی های روستایی در کاهش مهاجرت روستاییان از روستاهای بخش ندوشن از شهرستان میبد استان یزد بررسی گردید. بدین منظور به کمک پرسشنامه، روش های آماری و تحلیل سلسله مراتبی ارزیابی صورت گرفت. شاخص های ویژگی های فردی، عوامل اقتصادی، عوامل اجتماعی و عوامل مدیریتی برای انجام تحقیق انتخاب گردید، نتایج مقایسه معیارهای اصلی با استفاده از روش سلسله مراتبی نشان داد که از بین عوامل مورد بررسی عامل اقتصادی با وزن 683/0 بیشترین اهمیت را در نقش تعاونی ها در کاهش مهاجرت روستاییان ایفا می نماید. پس از آن، عوامل مدیریتی و اجتماعی به ترتیب با وزن های 200/0 و 117/0 قرار گرفتند. عامل های خرید و فروش محصولات کشاورزی و دامداری توسط تعاونی ها و بازاریابی محصولات تولیدی به ترتیب با وزن های 255/0 و 241/0 از زیر معیارهای عوامل اقتصادی دارای اهمیت بالاتری بودند. نتایج نشان داد که متغیر سن و سطح تحصیلات، همچنین سابقه کشاورزی و دامداری و عضویت در تعاونی بر ادامه زندگی در روستا اثر مثبتی دارد.