مقایسه عود عفونت ادراری در کودکان با درجات مختلف ریفلاکس وزیکویورترال

ریفلاکس ادراری شایع ترین ناهنجاری ارولوژیک در کودکان محسوب می گردد. حدود نیمی از کودکان دارای عفونت ادراری، هم زمان مبتلا به ریفلاکس ادراری می باشند. با توجه به اهمیت ریفلاکس ادراری در کودکان و مطالعات متناقض در زمینه ارتباط درجات مختلف ریفلاکس با دفعات عود عفونت ادراری، این مطالعه با هدف مقایسه عود عفونت ادراری در کودکان با درجات مختلف ریفلاکس وزیکویورترال انجام شد.

این مطالعه مقطعی بر روی 150 کودک با پیلونفریت و ریفلاکس وزیکویورترال که طی سال های 98-1390 به بیمارستان کودکان امیرکلا مراجعه کرده اند، انجام شد. درجات ریفلاکس با سیستوگرافی با ماده حاجب (Voiding Cystourethrography= VCUG) یا سیستوگرافی با ماده ایزوتوپ (DRNC =Direct Radionuclide Cystography) تعیین شد. کودکان به مدت 2 سال پیگیری و در صورت علایم بالینی با کشت ادراری مثبت به عنوان عود عفونت ادراری در نظر گرفته شدند.

از 150 کودک مطالعه، 126 نفر (84%) دختر و 24 نفر (16%) پسر با میانگین سنی 11/53±27/17 ماه بودند. 95 نفر (63/3%) یک مرتبه، 37 نفر (24/7%) دو مرتبه، 8 نفر (5/3%) سه مرتبه و 10 نفر (6/7%) چهار مرتبه عود عفونت ادراری را تجربه کردند. نسبت شانس عود عفونت ادراری بیش از دو مرتبه، در کودکان با درگیری ریفلاکس درجه 3 و 4، بالاتر از کودکان با ریفلاکس درجه 1 و 2 بود (3/20=OR، 9/75-1/05=95%CI ، 0/041=p). اما عود عفونت ادراری در کودکان به تفکیک سن تشخیص بیماری، جنسیت و یک یا دو طرفه بودن ریفلاکس، تفاوت معنی داری نداشت.

نتایج مطالعه نشان داد که کودکان با درگیری متوسط و شدید ریفلاکس وزیکویورترال در مقایسه با درگیری خفیف، عود عفونت ادراری بالاتری را تجربه می کنند.