شناسایی ابعاد و مولفه های اهمال کاری کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی

هدف پژوهش حاضر شناسایی تجارب زیسته کارکنان اهمالکار دانشگاه آزاداسلامی به منظور شناسایی مولفه های اهمالکاری بود.

که با روش کیفی پدیدارشناسی انجام شد،نمونه آماری کارکنان اهمالکار با اجرای پرسشنامه اهمال کاری تاکمن (1991) و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و بر اساس حجم جامعه آماری 35000 نفری کارکنان در سال (98-99) طبق جدول کرجسی و مورگان (1970)، 384 نفر برآورد گردید که بر اساس تحلیل داده ها تعداد 25 نفر واجد شرایط به عنوان واحد تحلیل در بخش کیفی شناسایی شدند که بر مبنای اصل اشباع نظری با تعداد 15 نفر مصاحبه ساختار نایافته نیمه عمیق بعمل آمد. برای سنجش اعتبار داده ها از دو روش بازبینی مشارکت  کنندگان و مرور خبرگان غیرشرکت  کننده در پژوهش استفاده گردید. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی روش 7 مرحله ای کلایزی بود. جهت تایید باورپذیری یافته های کیفی از مقیاسی با طیف 3 گزینه ای جهت سنجش نسبت روایی محتوا (برآورد ضریب لاوشه) استفاده شد و به منظور اطمینان پذیری یافته های کیفی ضریب پایایی هولستی به میزان 97/0 برآورد شد.یافته های مکشوف 179 عبارت کلیدی مستخرج (مفاهیم اولیه)، 292 مفهوم فرعی (دسته اول)، 32 مفهوم فرعی (دسته دوم) و 3 مفهوم اصلی (بعد)بود.

یافته ها نشان داد که عوامل اهمالکاری کارکنان از 3 بعد اصلی شامل بعد سازمانی (با 14 مولفه)، بعد فردی (با 15 مولفه) و بعد اجتماعی (با 3 مولفه) شکل می گیرد.

دلیل مساله اهمال کاری به طور گسترده باید مورد بررسی و ریشه یابی قرار گیرد تا عوامل اثر گذار آن شناسایی شوند.