اثر بخشی هیپنوتراپی بر ابعاد اضطراب کودکان 3 تا 10 ساله مبتلا به اوتیسم در مداخلات داندانپزشکی

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی هیپنوتراپی بر ابعاد اضطراب کودکان 3 تا 10 ساله مبتلا به اوتیسم در مداخلات داندانپزشکی است.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کودکان با اختلال طیف اوتیسم مراجعه کننده به مطب خصوصی دندانپزشکی واقع در مجتمع دانا واقع در پل بوسار شهر رشت بودند، که از میان آنها، نمونه ای شامل 32 کودک با اختلال اوتیسم که بر اساس پرسشنامه وکسلر هوش بهر ثبت شده در پرونده پزشکی آنها خفیف تا متوسط است به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 16نفر) جایدهی شدند. حجم نمونه 32 نفر مدنظر قرار گرفت تا در صورت افت آزمودنی ها این مقروضه رعایت شود. گروه آزمایش تحت آموزش 8 جلسه ای هیپنوتیزم مبتنی بر ذهن آگاهی توسط همکار دوم طرح که دوره های هیپنوتراپی گذرانده اند، قرار گرفتند . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی (SSAS)، هیجانات منفی (21-DASS) و پیش بینی از بازگشت (RPS) استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری رگرسیون گام به گام و مدل یابی معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای 23-SPSS و Smart-PLS تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین متغیرهای پژوهش وجود دارد و تمامی فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفتند.

اضطراب ناشی از امکان درمان دندانپزشکی، احساسی است که توسط موقعیت های مربوط به مراقبت ایجاد می شود که منجر به دلهره و ناراحتی می شود و انتظارات منفی را برای بیمار ایجاد می کند.