اثربخشی درمان شفقت به خود بر سبک زندگی اسلامی، رضایت جنسی و عملکرد جنسی در بیماران دارای سرطان پستان

سرطان سینه به عنوان یک بیماری مزمن و ناتوان کننده دارای تبعات بسیاری است و زندگی فرد را از جهات مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این پژوهش اثربخشی درمان شفقت به خود بر سبک زندگی اسلامی، رضایت جنسی و عملکرد جنسی در بیماران دارای سرطان پستان بود.

روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان دارای سرطان پستان شهر تهران در سال 1401 بودند که 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های سبک زندگی اسلامی کاویانی(1388)، رضایت جنسی بحرینیان و یاوری(1386) و شاخص عملکرد جنسی زنان روزن(2005) بود. مداخله درمان شفقت به خود طی 8 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای دوبار در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی داری در نظر گرفته شد.

در گروه آزمایش میانگین و انحراف معیار سبک زندگی اسلامی 61/8±68/50 به 68/10±57/69،  رضایت جنسی از 58/6±57/48 به 47/8±33/67 بعد از انجام مداخله افزایش یافته است. هم چنین میانگین و انحراف معیار نمره عملکرد جنسی از 67/6±27/39 به 67/8±24/51 بعد از انجام مداخله افزایش یافته است (01/0>p)

در زنان مبتلا به سرطان پستان، درمان شفقت به خود می تواند منجر به افزایش سبک زندگی اسلامی، رضایت جنسی و عملکرد جنسی گردد. لذا برگزاری جلسات شفقت به خود جهت پیشگیری و حل مشکلات بیماران مبتلا به سرطان پستان در مراکز مشاوره پیشنهاد می شود.