مقایسه ی اثربخشی والدگری مبتنی بر نظریه ی انسان سالم با برنامه والدگری مثبت بر تنیدگی والدگری و سرمایه ی روان شناختی مادران کودکان 6 تا 12 ساله ی مبتلا به اختلالات رفتاری برون سازی شده

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی اثربخشی بسته ی والدگری مبتنی بر نظریه ی انسان سالم با برنامه والدگری مثبت بر تنیدگی والدگری و سرمایه ی روان شناختی مادران کودکان 6 تا 12 ساله ی مبتلا به اختلالات رفتاری برون سازی شده بود.

روش پژوهش طرح آزمایشی سه گروهی- سه مرحله ای و جامعه آماری شامل کلیه ی مادران کودکان 6 تا 12 ساله ی مبتلا به اختلالات رفتاری برونی سازی شده در شهر تهران در نیمه ی اول سال 1401 بودند که به دبستان ها و مراکز مشاوره و روانشناسی شهر تهران مراجعه کرده اند و با استفاده از نمونه گیری هدفمند 45 نفر از آنان انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (برای هر گروه 15 نفر) قرار داده شدند. برای گرداوری اطلاعات از پرسشنامه های تنیدگی والدگری (آبیدین، 1983) و سرمایه روان شناختی (لوتانز و همکاران، 2010) استفاده شد. گروه آزمایشی 1 تحت آموزش بسته ی محقق ساخته والدگری مبتنی بر نظریه انسان سالم و گروه آزمایشی 2 تحت آموزش والدگری مثبت در طی 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش تحلیل واریانس اندازه گیری تکرار شده و آزمون های تعقیبی بونفرونی با رعایت آزمون های پیش فرض با کمک بسته نرم افزار آماری در علوم اجتماعی نسخه 22 استفاده شد.

نتایج به دست آمده نشان داد که هر دو مداخله بسته والدگری مبتنی بر نظریه انسان سالم و والدگری مثبت بر افزایش سرمایه های روان شناختی و کاهش تنیدگی والدگری در والدین دارای فرزند مبتلا به اختلال رفتار برونی سازی شده در مرحله پس آزمون تاثیر معنی داری داشته و اثرات درمان در مرحله پیگیری نیز باقی مانده بود (05/0≥p). همچنین در مقایسه دو روش درمانی، نتایج نشان داد که بسته والدگری مبتنی بر نظریه انسان سالم در مرحله پیگیری در بهبود سرمایه های روان شناختی اثربخش تر بوده است.

یافته های این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با آموزش مادران فراهم می کند و روانشناسان و مشاوران می توانند در راستای بهبود سرمایه روان شناختی و کاهش استرس و تنیدگی مادران دارای کودک مبتلا به اختلالات رفتاری برونی سازی شده از این مداخله ها استفاده نمایند.