بررسی ارتباط بین واقعیت آزمایی و روابط موضوعی با میانجی گری مکانیزم های دفاعی در اختلال سوگ

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین واقعیت آزمایی و روابط موضوعی با میانجی گری مکانیزم های دفاعی در اختلال سوگ انجام شد.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی افرادی که با ملاک های تشخیصی اختلال سوگ در سال 1401 به کلینیک های روان شناختی منطقه 1 تهران مراجعه کردند. حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 15 برای هر متغیر مشاهده شده، 240 نفر به روش در دسترس انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه روابط موضوعی و واقعیت آزمایی بل (1988) و پرسشنامه مکانیزم های دفاعی آندرز (1993) بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از آزمون همبستگی پیرسون و از نرم افزار SPSS22 و Amose 23 استفاده شد.

نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط غیر مستقیم روابط موضوعی به واقعیت آزمایی از طریق  مکانیسم های دفاعی (28/0=β) معنی دار است (01/0≥p).

افراد دارای اختلال سوگ، سطح اضطراب آنان پایین تر و میزان تحریک پذیری و تکانشگری این افراد بالاتر است. این افراد به واسطه شرایط روانی خود، برای رسیدن به میزان سطح نسبی سلامت و تسلط بر دنیای اطراف، به جای واقعیت، تصویری از واقعیت می سازند، میزان تحریف واقعیت در آنان بیشتر و تشخیص مرزهای واقعیت آزمایی ضعیف تری دارند. به علاوه مالکیت کمتری بر تجربیات درون روانی خود دارند.