بررسی کیفی فرصتهای جهانی شدن کلان شهر تهران

هدف این پژوهش مطالعه فرصتها و محدودیتهای جهانی شدن کلان شهر تهران می باشد. جهانی شدن به عقیده متخصصان یک انتخاب نیست بلکه موجی است که در همه عرصه ها و زمینه ها راه افتاده است و به سرعت در حال حرکت است و کشورها هم توان مقابله با آن یا توقف آن را نداشته و تنها چاره پیوستن آگاهانه و فعال به این موج است. کلان شهر تهران به عنوان پایتخت ایران و پرجمعیت ترین شهر کشور، ظرفیت و مع هذا محدودیت هایی فراوانی در بین شهرهای دیگر کشور برای جهانی شدن، دارا می باشد. این تحول یا گذار به جهانی شدن، مستلزم شرایط، بسترها، فرصت ها، تهدیدها، تخصص ها و منابع عظیم علمی، مالی و فرهنگی اجتماعی است.

روش این پژوهش، نظریه داده بنیاد می باشد. داده های موردنیاز این پژوهش حاصل مصاحبه نیمه ساختیافته با 14 نفر از متخصصین صاحبنظر و باتجربه در امور مدیریت شهری می باشد. شیوه انتخاب مشارکت کنندگان، هدفمند و در دسترس و تعیین تعداد آن ها با رسیدن به مرحله اشباع، مشخص شده است.

بر اساس نتایج پژوهش، پدیده محوری " مدیریت بحران زده" به عنوان پدیده محوری انتخاب گردید. از علل این پدیده، بیانسجامی مدیریتی و اتخاذ تصمیمات غیرمتمرکز میباشد.

نتایج پژوهش نشان میدهد، مدیریت بحران زده، منجر به پسرفتهای مدیریتی- موقعیتی شده است.