ارائه ی مدل مدارس امن برای آموزش و پرورش ایران (یک مطالعه ترکیبی)

هدف پژوهش، شناسایی مولفه های مدارس امن و تدوین مدلی برای آموزش و پرورش ایران میباشد.

روش پژوهش آمیخته از نوع اکتشافی بود؛ در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون با رویکرد استقرایی بهره گرفته شد. مشارکت کنندگان در بخش کیفی شامل متخصصان و خبرگان بود که با 13 نفر به اشباع نظری رسید، روش نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند بود. ابزار گردآوری داده های پژوهش در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته بود، تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی با استفاده از تحلیل مضمون صورت پذیرفت .در بخش کمی از روش توصیفی-پیمایشی بهره گرفته شد. نمونه آماری در بخش کمی شامل 354 نفر از اعضای هیات علمی رشته علوم تربیتی دانشگاه های خراسان رضوی و همچنین مدیران رده بالای آموزش و پرورش بودند. ابزار گردآوری داده های پژوهش در بخش کمی پرسشنامهی محقق ساخته مستخرج از مرحلهی کیفی با 81 گویه بود. تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی با استفاده از مدلسازی ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS انجام شد.

نتایج نشان داد که مدل مدارس امن شامل مولفه های محوری روانشناختی- جسمانی (امنیت روانی؛ امنیت جسمی، امنیت رفتاری، امنیت اجتماعی) و مولفه های آموزشی- درسی (امنیت فیزیکی، امنیت رفاهی و امنیت آموزشی) بود.

نتایج پژوهش نشان داد که از جمله عوامل زمینهای اثر گذار بر احساس امنیت دانشآموزان در مدارس، فراهم آوردن امنیت روانی برای دانشآموزان می باشد.