بررسی تطبیقی آیات فیء در سوره مبارکه حشر از دیدگاه فریقین

آیات فیء از موارد بسیار مهمی به شمار می رود که مورد گفت و گو، میان مفسران فریقین است. موضوع فیء، از جهت ارتباط با غنیمت از سویی و از سوی دیگر با انفال حایز اهمیت است و تعدد دیدگاه ها در باره ی ارتباط آیه ششم، هفتم، هشتم و نهم سوره حشر و نیز آیه ی چهل و یکم سوره ی انفال ضرورت بررسی بیشتر را ایجاب می کند. از سوی دیگر، اختصاص فیء، به رسول اکرم (ص) در آیه ی ششم، تردیدناپذیر است و پشتوانه بودن آن برای حاکمیت را بیان می کند، لکن ارتباط آیات بعدی با آیه ششم، مورد گفت و گو است. مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی نگارش یافته و بدین نتایج دست یافته است که گرچه فیء، گاهی به معنای غنایمی است که بدون جنگ از کفار به دست آید، لکن از مجموع روایات استفاده می شود که فیء با انفال مساوی است و در نتیجه همانند انفال، به رسول اکرم (ص) اختصاص دارد و به جانشین ایشان (امام معصوم ع) می رسد و در حقیقت، پشتوانه ی مالی حاکمیت دینی است. فیء در آیه هفتم، به همان معنای فیء در آیه ششم بوده و آیه هفتم موارد مصرف فیء را بیان می کند. آیه ی هشتم و نهم نیز بر آیه ی هفتم عطف شده و مجموعا موارد مصرف فیء را بیان می کنند.