بررسی زیست پالایی فلزات سنگین توسط قارچ Pleurotus ostratus

آلودگی فلزات سنگین در آب و خاک، جدی ترین مشکل ناشی از فرآیندهای صنعتی و معدنی و سایر فعالیت های انسانی است. قارچ پالایی یک روش بیوتکنولوژی است که از قارچ ها برای حذف آلاینده های سمی از محیط به روشی کارآمد و مقرون به صرفه استفاده می کند. قارچ های ماکرو یکی از مهم ترین میکروواسطه های طبیعت هستند. گونه های پلوروتوس به عنوان محبوب ترین و پر کشت ترین گونه در سراسر جهان در نظر گرفته می شوند و این ممکن است به دلیل هزینه تولید پایین و عملکرد بیشتر آن ها باشد. مطالعات نشان داده است که در خاک های آلوده به فلز، این قارچ ممکن است رشد گیاه را از طریق بهبود تغذیه معدنی و یا با کاهش سمیت فلزات بهبود ببخشد. به منظور ارزیابی میزان تحمل این قارچ نسبت به غلظت های متفاوت از فلزات سنگین، رشد قارچ در محیط جامد و مایع MMN، حاوی غلظت های متفاوت (15،0، 30، 45 و 60 میلی گرم در لیتر) فلزات سنگین روی، منگنز، کادمیوم، سرب و نیکل انجام و پارامترهای رشدی و میزان انباشت فلز در میسیلیوم اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تحمل این قارچ نسبت به فلزات دارای تنوع زیادی است به طوری که افزایش پارامترهای رشدی در مورد دو فلز روی و منگنز و مهار رشد حتی در غلظت های پایین فلزات نیکل، کادمیوم و سرب (15 میلی گرم در لیتر) مشاهده شد. میزان انباشت فلز در میسیلیوم قارچی نیز با افزایش غلظت فلز در محیط کشت افزایش یافت. در این تحقیق برای اولین بار پارامترهای رشدی و میزان انباشت فلزات سنگین در شرایط آکسنیک بررسی و توصیف شده است.