واکاوی راهکارهای ارتقای سلامت و رفاه در طراحی مسکن از طریق تجربه مستقیم عناصر معماری بیوفیلیک

امروزه صنعتی شدن، زندگی آپارتمانی و در نتیجه بیماری های روحی و روانی، جوامع بشری را در معرض بحران قرار داده است. محققین و دانشمندان راه حل های بسیاری در حوزه سلامت معرفی کرده اند، یکی از این راه حل ها، تحریک حواس انسان از طریق مولفه های معماری بیوفیلیک است که در نهایت موجب سلامت جسمی، روانی و اجتماعی افراد خواهد شد. هدف پژوهش حاضر، واکاوی مولفه های معماری بیوفیلیک در طراحی واحد مسکونی و بررسی نحوه تاثیر آن بر سلامت انسان در پنج نمونه موردی موفق است که در انتها راهکارهایی جهت برجسته تر شدن نتایج مثبت این معماری ارایه می گردد. برای دستیابی به اهداف کاربردی پژوهش، از روش ترکیبی (کیفی - کمی) استفاده شده است. در روند پژوهش، ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای - اسنادی، مولفه های مربوط به بیوفیلیک که شامل سه دسته تجربه مستقیم از طبیعت، تجربه غیرمستقیم از طبیعت و تجربه از فضا و مکان است، استخراج شد و سپس بر اساس داده های به دست آمده از بخش کیفی، پرسش نامه ای محقق ساخته در اختیار متخصصین در زمینه معماری، روانشناسی، محیط زیست و سلامت قرار گرفت. نتایج پرسش نامه متخصصین در نرم افزار SPSS نشان داد که میزان تاثیرگذاری مولفه های تجربه مستقیم، از سایر مولفه ها بیشتر بوده است. در گام سوم، بررسی مولفه ها در پنج نمونه موردی حاکی از آن است که نور خورشید، گیاه، دید و منظر، آب، هوا و مصالح طبیعی در بین همه نمونه ها مشترک بوده و موجب سلامت و رفاه ساکنین شده است. در گام آخر نیز، برای بهره گیری از شاخص های «تجربه مستقیم با طبیعت» در طراحی مسکن، راهکارهایی ارایه شده است.