تعیین تاثیر حاد سردکردن فعال و غیرفعال بعد از ورزش بر تغییرات فشارخون و ضربان قلب بازیکنان نوجوان پسر بسکتبالیست

عموما اعتقاد بر این است که سردکردن فعال برای ارتقای ریکاوری پس از ورزش موثرتر از سردکردن غیرفعال بدون ‏فعالیت است. با این حال، تحقیق در مورد این موضوع هرگز ترکیب نشده است که آیا این باور درست است یا خیر. این بررسی تاثیر حاد ‏سردکردن فعال و غیرفعال بعد از ورزش بر تغییرات فشارخون و ضربان قلب بازیکنان نوجوان پسر بسکتبالیست مقایسه کرد.‏ پژوهش حاضر بر تعداد 20 پسر نوجوان بسکتبالیست بین سنین 12 تا 14 سال از آکادمی بسکتبال مهر اراک بود که به ‏صورت داوطلبانه و سپس به طور تصادفی در دو گروه برابر 10 نفری تقسیم بندی شدند. داده های پایه شامل قد، وزن، شاخص توده بدن ‏و میزان ضربان قلب و فشارخون افراد در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. گروه اول آزمودنی ها با روش سردکردن فعال ‏‏(ایستا) و گروه دوم با یک سردکردن غیرفعال شامل نشستن، دراز کشیدن یا ایستادن (بدون راه رفتن) 1 ساعت پس از تمرین مورد ‏ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و از آزمون تی دو نمونه مستقل جهت بررسی ‏معناداری تفاوت بین گروه ها استفاده شد.‏ نتایج، احتمال بی تاثیر بودن سردکردن بر فشارخون و ضربان قلب بسکتبالیست های پسر نوجوان را نشان داد.‏ بر اساس شواهد تجربی موجود ، سردکردن فعال تا حد زیادی برای بهبود بیشتر فشارخون و ضربان قلب پس از ورزش بی ‏اثر است، اما با این وجود ممکن است در مقایسه با سرد کردن غیرفعال فوایدی را ارایه دهد.‏