بررسی حقوق بیماران در مخاصمات مسلحانه در فقه و حقوق بین الملل بشردوستانه

مجروحان و بیماران مخاصمات مسلحانه از جمله افرادی هستند که بیشترین آسیب پذیری را در جریان مخاصمات داشته و به دلایلی چون فقدان امکانات و شرایط خاص مناطق مورد مخاصمه از بین روند. در این مقاله تلاش شده به بررسی این سوال پرداخته شود که بیماران و مجروحان در مخاصمات مسلحانه در فقه و حقوق بین الملل بشردوستانه از چه حقوقی برخوردار هستند.

مقاله مورد اشاره توصیفی تحلیلی بوده و از روش کتابخانه ای استفاده شده است.

ملاحظات اخلاقی:

 در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

یافته های مقاله بر این امر دلالت دارد که هم در فقه و هم در موازین حقوق بشردوستانه، بر حمایت از مجروحان و بیماران تاکید شده است. کنوانسیون ها و پروتکل های ژنو حاوی مقرراتی مشخص در زمینه ضرورت حمایت، مراقبت و احترام به مجروحان و بیماران مخاصمات مسلحانه است. مطابق این قواعد، همه طرف ها و دولت های درگیر در مخاصمات و حتی دولت های بی طرف متعهد هستند که اقدامات لازم برای درمان و مراقبت از مجروحان و بیماران به عمل آورند. در فقه نیز بر قتل و کشتار مجروحان و بیماران ممنوع شده و بر ضرورت مراقبت از آن ها تصریح شده است.

اهمیت مراقبت و حمایت از مجروحان و بیماران ایجاب می کند پرسنل پزشکی نیز که قصد کمک به مجروحان و بیماران در مخاصمات مسلحانه دارند، از حمایت برخوردار باشند.