حق بر سلامت کودکان با تاکید بر حق بر توسعه پایدار در شیوع بیماری های واگیردار از منظر حقوق بین الملل

کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل پیرو ماده 24، حق کودکان را برای دارابودن از سلامتی و خدمات بهداشتی درمانی به رسمیت شناخته و برای تحقق سلامت و مراقبت های بهداشتی بر حق بر توسعه پایدار تاکید داشته است، اگرچه پیشرفت و توسعه در پیشبرد دستور کار 2030، حوزه کودکان را تحت پوشش قرار می دهد، اما مشخص نیست که با گسترش بیماری ها می تواند توسعه پایدار داشته باشد! علیرغم اهمیت این موضوع، جملگی کارکرد اندکی در سطح ملی و بین المللی نسبت به مساله سلامت کودکان در شیوع بیماری های واگیردار مانند کرونا (Covid-19) صورت گرفته است.

این تحقیق با استفاده از منابع کتابخانه ای و با روش تحقیق توصیفی تحلیلی تدوین گردیده است.

ملاحظات اخلاقی: 

پژوهش حاضر با رعایت اصول اخلاقی و امانتداری و صداقت نگارش یافته است.

مقدمه اعلامیه جهانی حقوق کودک، توسعه را به عنوان یک مفهوم جامع در ابعاد رشد اجتماعی و بهبود شرایط زندگی و آزادی معرفی کرد. کنوانسیون حقوق کودک، ماده 24 را به تنهایی برای تحقق حق بر سلامت کافی ندانسته و به صورت قابل توجهی مکمل با سایر مقررات کنوانسیون قرار داده است. از طرفی کمیته حقوق کودک ارتباط ناگسستنی بین توسعه گسترده، عادلانه و پایدار در احقاق حقوق کودکان را با فراهم آوردن فرصت های برابر در دسترسی به منابع اساسی، از جمله بهداشت و سلامت و محیطی سالم و ایمن برای کودکان تاکید داشته است.

از آنجا که اهداف توسعه پایدار، نقطه عطف مهمی در تعهدات جامعه بین الملل در دستیابی به آرمان های حقوق بشری در حق بر سلامت است، ولی الگوهای سنتی توسعه و رشد اقتصادی، به تنهایی کافی نمی باشد، لذا همکاری در سطح بین المللی برای کاهش یا حذف موانع توسعه و ایجاد یک سند بین المللی به منظور ایجاد و اجرای استانداردهای حق بر توسعه در سلامت کودکان ضروری است.