اثرات ضدمیکروبی فیوژن پپتید TP4-LYC1 بر سویه های آسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو

کلیستین، تایگسایکلین و آمپی سیلین/سولباکتام با دوز بالا تنها آنتی بیوتیک هایی هستند که اثربخشی بالایی در برابر Acinetobacter baumannii مقاوم به چند دارو داشته و آخرین خط درمان آن هستند. بنابراین، بررسی عوامل ضدمیکروبی جدید با فعالیت بالقوه علیه این پاتوژن ضروری می باشد. هدف این پژوهش، تولید یک فیوژن پپتید تشکیل شده از دو پپتید ضدمیکروبی شامل (Tilapia Piscidin 4) TP4 و لیکوزین-1 (LYC1) و ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی آن در برابر آسینتوباکتر بومانی مقاوم و همچنین ارزیابی اثرات همزمان این پپتید با کلیستین و مروپنم بر روی A. baumannii مقاوم به چند دارو می باشد.

بهینه سازی شرایط برش هر پپتید به منظور کسب بیشترین پپتیدهای جدا شده از تگ اینتیینی در وکتور ptwin-1 بر اساس زمان انکوباسیون و pH بافر برش انجام شد و اثرات ضدمیکروبی هر پپتید، به تنهایی یا در ترکیب با کلیستین یا مروپنم به ترتیب با روش های میکرودیلوشن براث و تخته شطرنجی، بررسی گردید.

بهترین شرایط برای برش TP4 استفاده از بافر B2 با pH = 5/6 برای 24 ساعت زمان انکوباسیون بود. این شرایط برای LYC1 و TP4-LYC1 به ترتیب pH = 4 برای 24 و 48 ساعت زمان انکوباسیون به دست آمد. فعالیت ضدباکتریایی TP4-LYC1 بیش از TP4 برای هر نمونه ی بیولوژیکی بود. همچنین TP4-LYC1 در اکثر موارد دارای اثرات سینرژیست با مروپنم و کلیستین بود.

TP4-LYC1 این پتانسیل را دارد که به عنوان یک کاندید برای درمان عفونت های ناشی از A. baumanni در ترکیب با آنتی بیوتیک های موثر معمول به منظور کاهش دوز این آنتی بیوتیک ها و همچنین جلوگیری از بروز مقاومت آنتی بیوتیکی ناخواسته استفاده شود.