مروری بر اثرات ضد میکروبی نانوذرات و فناوری پلاسمای سرد اتمسفری

مقاومت فزاینده و همه گیر نسبت به تمام آنتی بیوتیک های موجود و همچنین ریسک حاصل از کاربرد سایر عوامل میکروب کش، تحقیقات را به سمت جستجوی روش های ضد میکروبی تکمیلی و جدید سوق می دهد. اخیرا از پلاسمای سرد (Cold plasma) CP و نانوذرات، جهت گندزدایی میکروبی، ترمیم زخم ها و درمان سرطان استفاده می شود. هدف از مقاله ی حاضر، مروری بر بررسی خواص ضدمیکروبی، انواع روش های سنتز و تثبیت نانوذرات به همراه فناوری پلاسمای سرد اتمسفری و چگونگی اثرگذاری آن در غیر فعال سازی میکروارگانیسم های بیماری زا در صنایع غذایی و بخش های بالینی است.

در مطالعه ی مروری حاضر، از مقالات منتشر شده از سال 2011 تا 2023 و از پایگاه داده های اطلاعاتی علمی مانندGoogle Scholar, PubMed, ScienceDirect  و Scopus استفاده شده است.

با اثر عوامل موجود در پلاسمای سرد شامل گونه های فعال اکسیژن (Reactive oxygen species) ROS و نیتروژن (Reactive nitrogen speices) RNS، تابشUV و ذرات باردار می توان باکتری ها را غیرفعال کرد که در میان گونه های ROS موثر، می توان به ازون، سوپراکسید، پراکسید و غیره و بین گونه های RNS، نیتروژن اتمی و نیتروژن برانگیخته اشاره کرد. همچنین ذرات باردار را می توان به صورت مستقیم و غیرمستقیم برای مقاصد ضد میکروبی استفاده نمود.

از پلاسمای سرد می توان برای بهبود سلامت مواد غذایی، نابودی بیوفیلم های باکتریایی، تخریب میکروارگانیسم های بیماری زا، غیرفعال سازی هاگ ها و همین طور غیرفعال کردن ویروس ها بهره برد. با وجود اثرات ذکر شده ی پلاسمای سرد و کم بودن آلودگی های پس از پردازش آن، باید برای پذیرش کامل آن، رویکردهای زیست محیطی و انسانی آن را نیز در کنار اثربخشی آن در نظر گرفت.