آسیب شناسی تفاسیر علمی بنگلادش

مهمترین روش تفسیر قرآن در بنگلادش، روش تفسیر علمی است که از دیرباز مورد توجه علما و مفسران آن دیار بوده است. در این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی تلاش شده است آسیب های این روش تفسیری در بنگلادش مورد نقد و بررسی قرار بگیرد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تفاسیر علمی قرآن در بنگلادش با وجود نکات مثبت و امتیازات فراوان، دارای نکات ضعف و آسیب نیز هستند. این آسیب ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد که عبارتند از آسیب های مبنایی و آسیب های روشی. مهمترین آسیب های مبنایی تفاسیر علمی بنگلادش عبارتند از: توجیهات مادی برای امور خارق العاده، مخالفت با اصول عقلایی محاوره، استناد به فرضیات علمی، اعتقاد به وجود همه علوم در قرآن، غفلت از امور عبادی و معنوی و عدم رعایت قواعد لغت قرآن؛ اما آسیب های روشی عبارتند از: بی توجهی به دلالت آیه، عدم جمع آوری همه آیات مربوط به یک موضوع، دورشدن از هدف اصلی قرآن، تحمیل نظریات بر قرآن، استفاده از مطالب نامعتبر و استفاده از پیش فرض های نادرست. چون این آسیب ها به خاطر بی توجهی به شرایط و ضوابط تفسیر صحیح قرآن رخ داده است، لذا لازم است تفسیر علمی توسط مفسر دارای شرایط و با رعایت ضوابط تفسیر علمی صورت بگیرد.