مقایسه اثر مشتق هیدرازون 2- فنیل تیو بنزوییک اسید به عنوان یک ضد التهاب جدید با مفنامیک اسید بر هیستولوژی بافت کبد و آنزیم های کبدی در ماهی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus)

تاثیرفراساختار کبد و تغییرات آنزیم های کبدی با مشتق هیدرازون 2-فنیل تیو بنزوییک اسید به عنوان یک ضد التهاب جدیدو مقایسه ان با مفنامیک اسید در ماهی گورامی سه خال بررسی گردید.

تعداد 120 قطعه ماهی گورامی سه خال ماده با میانگین وزنی 43/0±93/1 گرم از مرکز پرورش ماهیان زینتی خریداری و به هشت گروه 15 تایی شامل گروه کنترل های دست نخورده و حلال DMSO، شش گروه تیماری دریافت کننده مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون با دوز 10، 20 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS ورژن 26 و آزمون تجزیه واریانس یک طرفه و توکی در سطح 05/0≥P انجام شد.

نتایج نشان داد در بیشترین دوز مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون شاخص هپاتوسوماتیک نسبت به تیمارهای کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P). آنزیم ALP و ALT در همه تیمارهای مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون نسبت به تیمارهای کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>P). بافت شناسی کبد با میکروسکوپ نوری نشان داد در تیمارهای کنترل، سینوزویید های کبدی به شکل طبیعی و نرمال بودند در حالی که در تیمارهای مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون اتساع و برهم ریختگی سینوزویید ها رخ داد. در بررسی میکروسکوپ الکترونی نیز گسستگی در غشا و سیتوپلاسم سلول در تیمارهای مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون مشاهده شد.

مفنامیک اسید و مشتق هیدرازون موجب آسیب کبدی می گردند. در تیمارهای مفنامیک اسید هر سه دوز، آسیب بافتی و سلولی بیشتر از مشتق هیدرازون بود و مشتق هیدرازون از لحاظ پروفایل سمیت کبدی مطلوب تر است.