طراحی و اعتبارسنجی الگوی مدیریت آموزش مجازی در مراکز دانشگاهی

پژوهش حاضر با هدف طراحی و ارزیابی مدلی برای مدیریت آموزش مجازی انجام شده است. روش پژوهش از لحاظ هدف، از نوع کاربردی می باشد و از نظرخانواده تحقیق، آمیخته اکتشافی می باشد. در قسمت کیفی با استفاده از روش پژوهش داده بنیاد، بر اساس مصاحبه از متخصصان حوزه مدیریت آموزشی و آموزش مجازی، داده ها گردآوری شده و گویه ها تعیین شد. سپس کدگذاری و مورد تحلیل قرار گرفتند. جامعه آماری در بخش کیفی، اساتید و متخصصان حوزه مدیریت آموزشی و آموزش مجازی دانشگاه تهران و دانشگاه محقق اردبیلی بودند. در مرحله کمی از پرسشنامه گردآوری شده بر اساس فاز کیفی استفاده شده است. جامعه آماری در بخش کمی شامل 172 دانشجویان سطح تحصیلات تکمیلی دانشگاه محقق اردبیلی هستند. داده ها از دانشجویان گردآوری شده و در قالب مدل ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبارسنجی مدل طراحی شده در قسمت کمی انجام شد. در مرحله کمی تجزیه و تحلیل بر اساس نرم افزارهای SPSS و لیزرل انجام شد و شاخص های برازش بررسی شد. نتایج بیانگر این بود که متغیرهای عوامل علی، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، عوامل راهبردی و گویه های تعیین شده می توانند پیش بین های معناداری برای مدیریت آموزش مجازی باشند. همچنین خروجی مدل به دست آمده از نرم افزار لیزرل بیانگر این بود که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. بر طبق نتایج مطالعه، عوامل علی، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، عوامل راهبردی بر طبق گویه های موثر آنها، اثر مستقیم و معناداری بر مدیریت آموزش مجازی دارند و می توان آنها را به عنوان عوامل اثرگذار برای طراحی مدل مدیریت آموزش مجازی مطرح کرد.