کنترل مقاوم دما حین گرمادرمانی موضعی تومورهای سرطانی با وجود نامعینی در تمام پارامترهای مدل

گرمادرمانی موضعی یکی از شایع ترین روش های درمان تومورهای سرطانی در نزدیکی سطح پوست یا منافذ طبیعی بدن است. با توجه به لزوم کنترل دما در هنگام گرمادرمانی موضعی، ابتدا فرایند انتقال حرارت در طول روش درمانی مذکور به صورت تحلیلی توسط یک تابع تبدیل مرتبه کسری با تاخیر زمانی مدل سازی می شود. با توجه به تاثیر منبع خارجی گرما و واکنش های فیزیولوژیکی بیمار بر تغییر دمای بدن او و بنابراین، تمام پارامترهای مدل، کنترل مقاوم دما در طول درمان ضروری است؛ ازاین رو، در این مقاله یک معیار قوام جدید برای دستیابی به عدم تغییر حد فاز با وجود عدم قطعیت همزمان در پارامترهای مختلف مدل فرایند پیشنهاد می شود. پس از آن، یک روش تحلیلی برای طراحی یک کنترل کننده مقاوم تناسبی - انتگرالی - مشتقی مرتبه کسری با هدف تنظیم مطلوب مقادیر حد فاز و فرکانس گذر بهره ارایه می شود؛ به طوری که معیار قوام پیشنهادی نیز در طول درمان تضمین شود. در پایان، به منظور ارزیابی دستاوردهای مقاله، نتایج یک شبیه سازی عددی مبتنی بر مجموعه ای از پارامترهای عملی ارایه خواهند شد.