گونه شناسی ورودی ها در بناهای شهر کرمان

در این پژوهش، ورودی های ابنیه شهر کرمان در سده اخیر بر اساس دوره های حکومتی گونه شناسی و طبقه بندی شده است. در ابتدای سده اخیر، ورودی ها تنها موضعی در بناهای سنتی بوده اند که جلوه بیرونی و تزیینات داشته اند. از این رو، دارای شخصیتی مستقل و هویتمند نیز بوده اند. اما این ویژگی شاخص، به تدریج، در بدنه سازی ها و تراکم سازی های ابنیه حل شده و کمرنگ تر گشته است. زمینه های اصلی این تغییر و تحولات را می توان در عوامل فرهنگی اجتماعی، تاثیرات اقتصادی و تاثیرات عملکردهای جدید جستجو کرد. به نظر می رسد در شهر کرمان، به رغم وفاداری بخشی از جامعه به سنت های بومی، در پی حمایت و ترویج گرایش های حاکم از زمان پهلوی همچون «باستان گرایی»، «نو گرایی» و در عین حال «نظامی گرایی» آثار کالبدی ساخت و ساز و شکل شهر (شیوه شهرگرایی و شهرنشینی) نیز متحول شده است. این گرایش ها و به ویژه تشدید نوگرایی از جانب حکومت و مردم در دوره معاصر ابتدا شهرسازی و سپس معماری مدرن را به کرمان آورده و وضعیت کنونی این شهر را رقم زده است.