ملاحظاتی بر خوش نگاری حروف خط میخی پارسی باستاندر سنگ نبشته خشایارشا (XPc) در تخت جمشید
خط میخی پارسی باستان از دستاورد های فرهنگی هنری ویژه روزگار هخامنشیان است که برای نگارش متون رسمی شاهنشاهی، به زبان پارسی باستان، ابداع شده بود. کتیبه های نگاشته شده به این خط نشانه ای بر به کارگیری دانش زیباشناسی و ذوق لطیف هنری است. در حقیقت، کتیبه های بازمانده از دوران هخامنشی زبان گویای دانش و هنری ا ست که در آنها به کار رفته است. در این نوشتار کوتاه، نگارنده می کوشد برخی از ویژگی های خوش نگاری را در کتیبه خشایارشا (XPc)، در تخت جمشید، بررسی کند و قواعد و اصول زیباشناسانه و خوش نگارانه آن را نشان دهد.
پارسی باستان ، خط میخی ، تخت جمشید ، خشایارشا
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.