پیش بینی رفتار اخلاقی کارکنان مدارس ابتدایی براساس ویژگی های شخصیتی و با نقش واسطه ای هوش معنوی

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و رفتار اخلاقی کارکنان با نقش واسطه ای هوش معنوی بوده است. تمامی معلمان و مدیران آموزش ابتدایی بندر ماهشهر جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند. نمونه آماری براساس فرمول کوکران به تعداد 384 نفر و به روش تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های میدانی از پرسش نامه ویژگی های شخصیتی نیو (1992)، پرسش نامه هوش معنوی کینگ (2008) و سه پرسش نامه رفتار اخلاقی کاردی (2004) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد که از میان ابعاد ویژگی های شخصیتی، برون گرایی توافق پذیری بیشترین اثر مستقیم با ضریب 23/0درسطح معناداری 01/0 را بر روی بسط حالت هوشیاری هوش معنوی دارد، از میان ابعاد هوش معنوی، آگاهی متعالی بیشترین اثر مستقیم با ضریب 34/0 در سطح معناداری 01/0 را بر روی رفتار اخلاقی دارد. همه ابعاد ویژگی های شخصیتی با واسطه گری هوش معنوی بر رفتار اخلاقی اثر غیر مستقیم معنادار داشته و از میان ابعاد متغیر ویژگی های شخصیتی، تجربه گرایی بیشترین اثر غیرمستقیم با ضریب 31/0 در سطح معناداری 01/0 را بر روی رفتار اخلاقی دارد. بنابراین هوش معنوی نقش واسطه گری موثری در روابط بین ویژگی های شخصیتی و رفتار اخلاقی کارکنان ایفا می کند.