شاخصه های سلامت معنوی از دیدگاه ملاصدرا

سلامت معنوی؛ احساسی درونی و رضایت بخش توام با ارتباطات سازنده با خود و دیگران و وجود متعالی در چهارچوب فرهنگی خاص است که به معنادار کردن زندگی و مرگ می انجامد. ملاصدرا بر اساس نظریه ی بدیع خود مبنی بر جسمانیه الحدوث و روحانیه البقا بودن نفس،نفس را مرتبه ای از وجود متکامل و متغیر می داند که دارای حرکت اشتدادیست و با توجه به اصالت روح و نفس حقیقت انسان در گرو اوضاع و احوال نفس است و رفتار جسمانی نیز اعم از خوب یا بد ناشی از فعالیت های نفس و قوای نفس در مراتب احساس، وهم و تعقل است. ملاصدرا از چنین رهیافتی معتقد است که اولا بهداشت روانی و سلامت معنوی لازم است، ثانیا با توجه به هادی بودن قوه نفس و اینکه قوای ظاهر ی و قوای باطنی تحت اشراف قوای عقل است به این امر نایل میگردد که دو شاخصه علم و عمل بنابر کیفیت آنها به لحاظ ارزش معنوی و استقامت در تداوم و تکرار بنحو ضروری، سلامت نفس را به ارمغان می آورد. پژوهش حاضر به روش تحلیلی - توصیفی شاخصه های سلامت معنوی را مورد توجه قرار داده و به این دستاورد نایل آمد که سلامت معنوی در گرو اهتمام فرد به کسب علوم حقیقی بویژه خودشناسی و خداشناسی و علم به حقایق پایدار اخروی است و با وجود همه تاکیدها بر ارزش کردار و تعامل آن با نفس، احوال و بویژه علوم و آگاهی های انسان بدلیل اتحاد با نفس، از مرتبه عالی تری نسبت به کردار بهره مندند.