مطالعه ی آناتومی و بافت شناسی کلیه و مجاری ادراری در قرقاول (Phasianus colchicus) نر و ماده

مطالعات بافت شناسی زیادی در رابطه با دستگاه ادراری، انسان، دام ها و پرنده های اهلی به عمل آمده است.هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های مورفولوژیک و مورفومتریک سیستم ادراری در قرقاول بود. دراین تحقیق 20 قطعه قرقاول نر و ماده به صورت تصادفی انتخاب گردید کلیه و مجاری ادراری آنها مورد مطالعه ی آناتومی و بافت شناسی قرار گرفت. در کلیه قرقاول، لوب میانی بزرگ ترین لوب و لوب خلفی کوچکترین لوب را تشکیل می دهد. استقرار و شکل جفت کلیه قرقاول شباهت زیادی به پرندگان دیگر به ویژه ماکیان و گنجشک دارد. مرز لوب قدامی با لوب میانی و لوب میانی با لوب خلفی بطور کامل مشخص است. میانگین اندازه هر سه لوب در جنس ماده کمی از جنس نر کمتر است. در تعدادی از پرندگان لوب های خلفی کلیه های راست و چپ در خط میانی با هم ترکیب می شوند. اما در ماکیان اهلی و قرقاول لوب خلفی راست وچپ از هم جدا و مرز مشخصی دارند. میانگین طول و پهنای حالب در جنس ماده کمی از جنس نر کمتر است. قرقاول همانند سایر پرندگان و برعکس شترمرغ عضوی به عنوان مثانه ندارد. پارانشیم لوب های کلیه قرقاول از تعدادی واحد بافتی به شکل لوبول ها تشکیل می شود، لوبول های کلیه قرقاول مانند سایر پرندگان، دو بخش قشری و مرکزی دارد. بخش مرکزی کلیه به غیر از پارانشیم بسیار کم مشابه بخش قشری دارای یک مخروط مرکزی است که یکی از مشخصات بافت کلیه پرندگان می باشد.