دیدگاه پرستاران بخش کودکان در رابطه با مراقبت پرستاری از دست رفته و عوامل مرتبط

مراقبت های پرستاری کودکان متفاوت از مراقبت های پرستاری بزرگسالان است زیرا پرستاران از یک سو مسیولیت مراقبت از کودکان در طیف گسترده ایی از تکامل را بر عهده دارند و از سوی دیگر بایستی از خانواده ی کودک بیمار نیز مراقبت کنند لذا وقوع مراقبت از دست رفته در بخش کودکان می تواند اثرات عمیقی را بر جا بگذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین دیدگاه پرستاران بخش کودکان درباره ی مراقبت پرستاری از دست رفته و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان های  شهر یزد در سال 1401 انجام شد.

مطالعه ی توصیفی- مقطعی حاضر به شیوه ی تمام شماری بر روی 80 پرستار انجام شد .ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های دموگرافیک و  مراقبت پرستاری از دست رفته (علل وقوع و انواع) بود. داده های جمع آوری شده در نرم افزاری آماری SPSS نسخه 23 با استفاده از آما توصیفی (میانگین انحراف معیار- فراوانی)تحلیل شد.

بیشترین میزان مراقبت از دست رفته بر حسب سه امتیاز بالا از لحاظ میانیگین و انحراف از معیار به ترتیب، "مراقبت از دهان" 29/1± 44/3، " تغیر وضعیت دادن کودک هر 2 ساعت یا طبق دستور" 15/1±  37/3و ارزیابی اثربخشی داروها"19/1 ±   28/3. بررسی علل مراقبت از دست رفته  نشان داد که بر حسب سه امتیاز بالا از لحاظ میانیگین و انحراف از معیار به ترتیب درحیطه ی منابع کاری، "تعداد ناکافی پرستاران" 67/0±   5/3، حیطه ارتباطات " تحویل دادن ناکامل شیفت قبلی یا واحد ارسالی "48/0  ± 77/3 و حیطه  منابع مادی" در دسترس نبودن داروها در صورت نیاز "47/0±   79/3  سه علت اصلی بودند.

ضروری است که مدیریت پرستاری در رابطه با اهمیت توجه به مراقبت دهان، استفاده از چک لیست های استاندارد تحویل شیفت و مدیریت نحوه تامین و توزیع داروهای بخش کودکان مداخلاتی را برنامه ریزی نمایند تا گامی در جهت کاهش مراقبت پرستاری از دست رفته  برداشته شود.