دریچه ای از نقد اجتماعی به اشعار وحشی بافقی

وحشی بافقی، به دلیل سبک خاصش در سخنوری و طرز واسوخت و واقع گرایی، اهمیت ویژه ای دارد و بیشتر از همه به سعدی و نظامی نظر داشته است. در این جستار با هدف نقد اجتماعی اشعار وحشی بافقی به شیوه توصیفی، تحلیلی و استشهادی در شعر وی پرداخته می شود. اگرچه وحشی در اشعارش سراسر از عشق و عاشقی دم زده اما در عین حال به موضوعات گوناگونی همچون: «درد و رنج ناشی از اوضاع نابسامان جامعه، فقر اجتماعی، اوضاع طبقات مختلف، تاثیرات محیط و اقلیم بر روی او، وضعیت پدیده های اجتماعی»، به وضوح نمایان است. با بررسی اشعار وحشی، می توان با نگرش حکام صفوی به طبقات مختلف، دیدگاه وحشی و جامعه نسبت به این حکام، رواج صداقت یا ریا در جامعه، جو و فضای سیاسی که در آن دوره رواج داشته اند، آشنا شد. این شاعر پیوند بین شعر و آگاهی های جمعی اجتماعی را در حد اعتدال برقرار می کند و تصاویر ارایه شده کلامش، رابطه ای مستقیم با واقعیت اجتماعی وی دارد و بدین شیوه، علت وجودی و هدف های خاص شعرش را آشکار می کند.