اعتیاد غذایی و اعتیاد به فست فود، عوامل و بیماری های مرتبط

در سال 2014 حدود ششصد میلیون نفر در دنیا دچار چاقی بودند که نشان دهنده ی افزایش صد در درصدی طی 25 سال گذشته است. پیشنهاد شده است که اعتیاد به مواد غذایی خاصی می تواند عاملی دخیل در پرخوری و چاقی متعاقب آن باشد. اعتیاد غذایی موضوعی مناقشه برانگیز است که با وجود بسیاری ویژگی های مشترک با مصرف موادی چون تنباکو و الکل و هم چنین شباهت هایی با اعتیاد رفتاری قماربازی که در پنجمین نسخه ی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ذکر شده، هنوز رسما به عنوان یک اختلال شناخته نمی شود. طرفداران فرضیه اعتیاد غذایی بر این باورند که برخی غذاهای فاقد ارزش غذایی و پرانرژی (یا مواد تشکیل دهنده این غذاها مانند نمک، شکر و چربی) می-توانند در کسانی که این مواد را مصرف می کنند، اعتیاد ایجاد کند. افراد دارای رفتارهای خوردن اعتیاد مانند، بیشتر انرژی موردنیازشان را از غذاهای پرانرژی، بسته بندی شده و فراوری شده تامین می کنند و شواهد مبتنی بر پژوهش، شباهت هایی زیستی شیمیایی و رفتاری بین پرخوری اجباری و وابستگی به داروهای روانگردان را نشان داده اند. غذاهایی که پتانسیل ایجاد اعتیاد را دارند شامل مواد غذایی شیرین، کربوهیدرات ها، غذاهای چرب، ترکیب شیرینی و چربی و غذاهای فرآوری شده، فست فودها و هم چنین غذاهای دارای مقادیر زیاد نمک هستند. استفاده رو به رشد فست فودها، از نگرانی های متخصصان در این حوزه است، چون می تواند باعث ابتلا به چاقی و بیماری شود. نمک، شکر و چربی اضافه شده به غذا، طعمی را ایجاد می کند که باعث افزایش تمایل مردم به مصرف این غذاها می شود. حسی که به تفسیر خیلی ها نوعی اعتیاد داشت.