مقایسه اثربخشی راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و آموزش شفقت به خود بر استرس تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دارای عملکرد تحصیلی پایین: پژوهش نیمه تجربی

شواهد نشان می دهد که بخش عمده ای از ناکامی های فراگیران، ریشه در استرس دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و شفقت به خود بر استرس تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دارای عملکرد تحصیلی پایین انجام شد.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه شاهد بود. آزمودنی ها شامل 90 نفر از دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی پایین پایه یازدهم دبیرستان های پسرانه تبریز در سال تحصیلی 1402-1401 بود که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در هر یک از گروه های آزمون و شاهد قرار گرفتند. گروه اول یک دوره 10 جلسه ای آموزش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و گروه دوم یک دوره 10 جلسه ای آموزش شفقت به خود را دریافت نمود. گروه سوم (شاهد) نیز هم زمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه داد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه استرس تحصیلی Kohn و Frazer بود. داده ها با استفاده از آزمون ANCOVA در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج آزمون ANCOVA تک متغیره نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی انگیزش و شفقت به خود، تاثیر متفاوتی بر استرس تحصیلی داشت (05/0 > P، 31/50 = F) و آموزش شفقت به خود در کاهش استرس تحصیلی اثربخش تر بود.

نتیجه گیری:

 اثربخشی شفقت به خود نسبت به روش راهبردهای خودتنظیمی انگیزش در کنترل منابع استرس تحصیلی، امری بدیهی به شمار می آید. بنابراین، می توان با انجام شفقت به خود، در عمل از تاثیرات منفی عوامل استرس زا کاست.