سن نسبی ورزشکاران نخبه تنیس خاکی: مطالعه مقطعی

سن نسبی بر رشد استعدادهای ورزشی تاثیر گذار است. بلوغ زودرس به ورزشکاران مزیتی می دهد و باعث می شود مربیان، ورزشکاران بالغ را ترجیح دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی توزیع نسبی سنی بازیکنان نخبه تنیس خاکی ایران انجام شد.

شرکت کنندگان این مطالعه را 430 تنیسور 10 تا 19 ساله (228 دختر و 202 پسر) که در مسابقات رنکینگ کشوری سال 1400 تنیس خاکی به رقابت پرداخته بودند، تشکیل داد. سن نسبی شرکت کنندگان با توجه به ماه تولد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متولدین سه ماه اول سال میلادی (1 ژانویه تا 31 مارس) در چارک اول (Q1m)، سه ماه دوم (1 آوریل تا 31 ژوین) در چارک دوم (Q2m)، سه ماه سوم (1 ژوییه تا 31 سپتامبر) در چارک سوم (Q3m) و سه ماه آخر (1 اکتبر تا 31 دسامبر) در چارک چهارم (Q4m)، متولدین سه ماه اول سال شمسی در چارک اول (Q1p)، سه ماه دوم در چارک دوم (Q2p)، سه ماه سوم در چارک سوم (Q3p) و سه ماه آخر در چارک چهارم (Q4p) قرار گرفتند. تحلیل فراوانی بر اساس ماه تولد و چارک تولد انجام گردید. ارتباط سن نسبی با حضور یا عدم حضور ورزشکار در مسابقات رنکینگ کشوری تنیس خاکی نیز با استفاده از آزمون برازش 2c مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تفاوت معنی داری در تعداد ورزشکاران متولد شده در سه ماهه اول تا چهارم هر دو تقویم فارسی (148/0 = P) و میلادی (258/0 = P) مشاهده نشد. مقدار P کلی نیز 350/0 به دست آمد.

به نظر می رسد سن نسبی در انتخاب ورزشکاران نخبه تنیس خاکی ایران تاثیرگذار نبوده است. با این حال، بر اساس یافته های تحقیقات موجود، پیشنهاد می شود که پژوهشگران، مربیان و کارشناسان آموزشی، تعامل بین عوامل زمینه ای از جمله اثرات بالقوه سن نسبی را برای تسهیل افزایش استعدادهای ورزشی در نظر بگیرند.