نقد و ارزیابی فرهنگ های دو زبانه دفاعی، امنیتی، نظامی و انتظامی

از تلاش های فرهنگی پژوهشگران نیروهای مسلح، می توان به تالیف فرهنگ هایی در حوزه موضوعی دفاعی، امنیتی، نظامی و انتظامی اشاره کرد. ضمن ارج نهادن به تمامی نگارندگان این آثار و زحماتشان که هر یک از زاویه دید متفاوتی به این موضوع پرداخته اند، تورقی در این آثار نقیصه ای بزرگ را به پیش چشم می آورد و آن تطابق نداشتن تدوین این فرهنگ ها با برخی از معیارهای فرهنگ نویسی است. در این مقاله برآنیم تا با نقد فرهنگ های دو زبانه نوشته شده در نیروهای مسلح بر اساس معیارهای کلی و اختصاصی فرهنگ نویسی، کمبودها و مزایای فرهنگ های نوشته شده در نیروهای مسلح را نشان دهیم تا پژوهشگران بعدی بتوانند از آن استفاده کنند و فرهنگ هایی علمی و متناسب با اصول و معیارهای فرهنگ نویسی مدرن تالیف کنند. نقد و ارزیابی این فرهنگ ها مشخص می سازد که نویسندگان فرهنگ های نظامی در برخی از موارد همچون: گستره، شمول، سطح، کیفیت کاغذ، نوع حروف و چاپ، استفاده از زبان رسمی، نبود اغلاط املایی و... خوب عمل کرده و مطابق معیارهای فرهنگ نویسی پیش رفته اند؛ اما گاه معیارهایی مانند: مقدمه و پیشگفتارنویسی، تصاویر، اصول ویرایشی، صفحه آرایی، فهرست مداخل و... را نیز نادیده گرفته اند که لازمه فرهنگ نویسی است و نیاز است در چاپ های بعدی آثار خود نسبت به اصلاح آنها اقدام کنند.