بررسی اثر حفاظت فراسرد بر شاخص های رشد و ترکیب بیوشیمیایی ریزجلبک Chaetoceros calcitrans

در این مطالعه به منظور ارزیابی امکان نگهداری ریزجلبک کتوسروس Chaetoceros calcitrans در شرایط فراسرد، 4 عامل محافظت کننده سرمایی دی متیل سولفوکساید (DMSO)، متانول (ME)، گلیسرول (GL) و اتیلن گلیکول (ET)، هر یک با غلظت های مختلف (2/5، 5، 10، 15، 20، 25 درصد (حجم/حجم)،  به عنوان تیمارهای آزمایشی در نظر گرفته شد و نمونه های ریزجلبکی پس از آماده سازی به مدت 30 روز در دمای 196- درجه سانتی گراد قرار داده شد. در ادامه، به منظور تعیین بهترین تیمارها کشت مجدد ریزجلبک انجام و عملکرد رشد، ترکیب بیوشیمیایی و پروفیل اسید چرب مورد سنجش قرار گرفت. از 24 تیمار مورد آزمایش، در 15 تیمار پس از خروج از حالت انجماد رشد مجدد سلول ها مشاهده شد. بیشترین میزان تراکم نهایی (106×4/13 سلول در میلی لیتر) در بین تیمارهای آزمایشی در تیمار DMSO15 مشاهده شد. شاخص بقا در تیمارهایی که پس از انجماد زدایی رشد مجدد سلول ها در آن ها مشاهده شد در دامنه ای بین 8/26 تا 28/19 درصد قرار داشت. بیشترین میزان زنده مانی به ترتیب در تیمارهای DMSO15، DMSO10 و ME15 ثبت شد. سنجش ترکیب بیوشیمیایی نشان داد که تنها در شاخص چربی اندازه گیری شده در تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد افزایش معنی دار مشاهده شد (0/05>P). سنجش پروفیل اسیدهای چرب نیز هیچ گونه اختلاف معنی داری بین تیمارها نشان نداد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که حفاظت فراسرد ریزجلبک کتوسروس در شرایطی می تواند موفقیت آمیز باشد که از DMSO در سطح 5 تا 15 درصد و یا ME در سطح 10 تا 15 درصد به عنوان عامل محافظت کننده سرمایی استفاده شود، و مناسب ترین نتایج نیز در زمان استفاده از DMSO در سطح 15 درصد به دست آمد.