تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر سطوح پروتئین فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستاتین (ES) در بافت قلب موش‫های صحرایی دیابتی همراه با سندروم ترک مورفین‬‬‬‬‬‬

دیابت و مورفین از عوامل خطر اصلی بیماری های قلبی عروقی هستند که منجر به اختلال در عمل‫کرد اندوتلیال و رگزایی معیوب می شوند. در این مطالعه، تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر سطوح پروتیین فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستاتین (ES) در بافت قلب موش‫های صحرایی نر ویستار دیابتی همراه با سندروم ترک مورفین مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‫صورت تصادفی به 4 گروه 8 تایی شامل: کنترل دیابت (D)، دیابت مورفین (D.M)، دیابت+تمرین استقامتی (D.ET)، دیابت مورفین+تمرین استقامتی (D.M.ET)، تقسیم شدند. سپس القای دیابت و مورفین انجام شد. گروه های تمرین 8 هفته برنامه تمرین استقامتی اجرا نمودند. در پایان مطالعه همه موش‫های صحرایی قربانی شدند و بافت قلبی آن‫ها جدا شد. سطوح پروتیین VEGF وES  به‫روش الایزا اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون آنوای یک‫طرفه در سطح معنی داری 05/0≥p مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

ما دریافتیم در موش‫های دیابتی و مورفینی سطحVEGF  و ES به‫ترتیب و به‫طور معنی دار کمتر و بیشتر از سایر گروه ها است (05/0≥p). همچنین فعالیت استقامتی با بهبود مقادیر VEGF و ES در گروه های D.ET و D.M.ET همراه است (05/0≥p).

مطالعه ما نشان می دهد که مورفین و دیابت سطوح VEGF و ES را برهم می زند و از طرف دیگر به‫نظر می رسد تمرینات استقامتی بر روند رگ زایی بافت قلب در موش‫های دیابتی و مبتلا به سندرم ترک مورفین اثر محافظتی دارد.