بررسی علل توقف جنین های پیش از لانه گزینی و راه‫کار های غلبه بر آن‬‬‬‬

در این مطالعه به بررسی عوامل محرک توقف تکوین جنین و راه های مقابله با آن در راستای هموار ساختن راه برای تحقیقات در این زمینه و افزایش بازدهی روش IVF، پرداخته می شود.

لازمه داشتن یک جنین سالم، طی شدن صحیح مراحل تکوینی آن است. هر گونه اختلال در این مراحل می تواند باعث توقف تکوین پیش از لانه گزینی و نا باروری شود. یکی از تکنیک های رایج کمک باروری، لقاح آزمایشگاهی (IVF) است که کاربرد فراوانی دارد؛ اما نزدیک به 50 درصد از جنین های حاصل به مرحله بلاستوسیست نرسیده و دچار توقف می شوند که این توقف با عدم تقسیم سلولی به مدت حداقل 24 ساعت مشخص می شود. جنین های متوقف شده را می توان به سه دسته تقسیم کرد: دسته اول، با اختلال در فعال شدن ژنوم جنینی؛ دسته دوم و سوم با سطوح پایین گلیکولیز و سطوح متغیر فسفریلاسیون اکسیداتیو شناخته می شوند.

توقف تکوین پیش از لانه گزینی به دلایل مختلفی ایجاد می شود که ممکن است دارای منشا جنینی یا والدینی باشد. ازجمله راه‫کار های غلبه بر این مشکل می توان به انتقال دوک مادری/ انتقال هسته ای، بهبود محیط کشت و استفاده از آنتی اکسیدانت ها، سنتز complementary RNA (cRNA) /Small interfering RNA (siRNA) اشاره کرد. علاوه بر این، تاثیر عوامل بیرونی ازجمله شرایط آزمایشگاه، روش انجام فرایند های کمک باروری (ART) و نقش پزشک باید در نظر گرفته شود. شناسایی کامل دلایل ایجاد کننده توقف تکوین جنینی و راه‫کار های غلبه بر آن ها، می تواند باعث بهبود فناوری های مورد استفاده در درمان و افزایش بازدهی روش IVF شوند.