تولید نانوذرات اوره ‎آز به روش حلال زدایی و مقایسه برخی خواص آن‎ها با اوره ‎آز آزاد

آنزیم ها به عنوان کاتالیزور طبیعی در واکنش های بیولوژیکی عمل می کنند. اما دارای محدودیت هایی مانند عدم پایداری حرارتی، طول عمر کوتاه و عدم پایداری آنها در محیط آلی نیز می باشند. بنابراین، دانشمندان سعی کرده اند عملکرد آنزیم ها را به روش‎‎‎‎‎‎‎‎های‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ مختلف ازجمله فناوری نانو بهبود ببخشند. لذا، هدف مطالعه حاضر تولید نانوذرات آنزیمی و ارزیابی برخی خواص آن ها است، که به دلیل اهمیت اوره‎آز در پزشکی، کشاورزی و صنعت روی آن کار می شود.

در این پژوهش، افزایش پایداری اوره‎آز براساس تولید نانوذرات آنزیمی با روش حلال‎زدایی انجام شد. نانوذرات سنتز شده با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، طیف سنجی مریی- فرابنفش (UV-Vis) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. همچنین فعالیت های کلی و اختصاصی آنزیم های آزاد و نانو در دمای °C37 اندازه گیری و باهم مقایسه شد. به علاوه، آنزیم های آزاد و نانو به مدت 10 دقیقه در دماهای بین 30 تا °C70 انکوبه و سپس فعالیت آن ها اندازه گیری شد.

نتایج حاصل از طیف سنجی و میکروسکوپ الکترونی روبشی، تشکیل نانوذرات اوره‎آز را تایید کرد. همچنین نتایج تعیین فعالیت نشان داد که با تشکیل نانوذرات آنزیمی، علی رغم کاهش فعالیت کل آنزیم، فعالیت اختصاصی آن 46/43 درصد افزایش یافت.دمای مطلوب فعالیت کل اوره‎آز آزاد °C50 و نانوذرات اوره‎آز °C60 بود. پس از 10 دقیقه انکوباسیون در °C70، آنزیم های آزاد و نانو به ترتیب 2 و 32 درصد فعالیت خود را حفظ کردند که نشان دهنده افزایش پایداری حرارتی در این روش است.

با تهیه نانوذرات آنزیمی می توان فعالیت و کاربرد آنها را در صنعت بهبود بخشید.