بررسی تغییرات آنتی اسپرم آنتی بادی بعد از عمل جراحی استخراج اسپرم از بیضه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان علی بن ابیطالب زاهدان در سال 1401

 اسپرم بیضه را می توان باموفقیت با روش استخراج اسپرم بیضه (TESE) بازیابی و برای تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم استفاده کرد. اختلال در سد خونی بیضه منجر به تولید آنتی بادی های ضداسپرم (ASA) می شود. هدف از این مطالعه آینده نگر، تعیین تغییرات سطح آنتی بادی های ضداسپرم در جراحی TSTE بود.

 در این مطالعه طولی آینده نگر، 20 بیمار تحت جراحی TESE به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و در دسترس وارد مطالعه شدند. بیماران با روش جراحی یکسانی عمل شدند. ابتدا داده های دموگرافیک نظیر سن ثبت شد. میزان آنتی بادی های ضداسپرم قبل از جراحی بررسی شد و بیماران به مدت یک ماه پیگیری شدند. مجددا پس از پایان یک ماه نیز این میزان اندازه گیری شد. تغییرات آنتی بادی ها قبل و بعد از یک ماه بررسی شد. همچنین ارتباط سطح آنتی بادی ها با داده های دموگرافیک و نوع بیماری بررسی شد. بررسی آنتی بادی های ضداسپرم در این مطالعه به روش های Mixed Antiglobulin Reaction (MAR) و Immunobead Test (IBT) انجام شد که نوع آنتی بادی اندازه گیری شده از نوع IgG بود. سطح غیرطبیعی IgG آنتی بادی ضداسپرم بیشتر یا مساوی 10 درصد در نظر گرفته شد که به این معنی است که بیشتر یا مساوی 10 درصد از اسپرم ها با IgG پوشانده شده اند. یافته های حاصل از این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 تجزیه وتحلیل شد.

 یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد سطح آنتی اسپرم آنتی بادی غیرطبیعی پیش از انجام جراحی TESE 5 درصد و پس از انجام جراحی 20 درصد بود. بر اساس یافته های حاصل از آزمون کای-دو این تغییرات معنادار بود. علاوه براین، سن و شاخص توده بدنی ارتباط معناداری با سطح آنتی اسپرم آنتی بادی نداشت.

 عمل جراحی TESE ممکن است سبب افزایش سطح ASA سرمی شود. با این حال، پیشنهاد می شود در مطالعات آینده در جامعه آماری بیشتری این موضوع سنجیده شود. از محدودیت های مطالعه حاضر بررسی نکردن شرکای جنسی افراد مطالعه شده بود که پیشنهاد می شود با توجه به اهمیت مطالعه در احتمال باروری افراد، میزان ASA در زوجین قبل و پس از مداخله سنجیده و همبستگی تغییرات ASA با پارامترهای آنالیز سمن بررسی شود.