نقد و تحلیل رمان جسدهای شیشه ای نوشته مسعود کیمیایی

مسعود کیمیایی در نگارش فیلم نامه و ساخت فیلم شهرت بسیار دارد؛ اما با نوشتن رمان جسدهای شیشه ای، هنر دیگری از خود نشان داده است. مسیله اصلی تحقیق حاضر آن است که نویسنده چقدر به اصول داستان نویسی وقوف داشته و آن اصول را به کار گرفته است؟ همچنین مهارت و تجربه نویسنده در حوزه فیلم سازی، چقدر در نگارش رمان موثر بوده است؟ با استفاده از روش تحلیل محتوا، مجموع شگردهای متن رمان و میزان تناسب آن ها را باهم ارزیابی کرده و عنوان، فصل بندی و ساختار رمان را شرح داده ایم. نویسنده موفق شده متناسب با موضوع رمان، از نوشتار فراداستان تاریخ نگارانه استفاده کند. شخصیت پردازی رمان عمدتا موفق است؛ اما در مواردی به جای نقل داستان در گفتار و کردار شخصیت ها، راوی به سخنرانی یا قضاوت می پردازد. زبان شخصیت های داستان عمدتا با موقعیت و سطح سواد و مسیولیت آنان متناسب است؛ اما راوی خیلی از شخصیت ها را بدون تمهید و به صورت ناگهانی وارد می کند. نویسنده به خوبی از ظرفیت های سینمایی برای عمق بخشی به شخصیت ها، نقل جزییات مکان داستان، تحرک و تجسم بخشی به مسایل انتزاعی، انتخاب نوع زاویه دید، تلفیق روایت سخن با تصویر و خلق مصور تعابیر شاعرانه استفاده کرده است؛ اما علاقه نویسنده به تصویرسازی موجب شده پی رفت های اضافی به رمان تحمیل شود و حجم آن را افزایش دهد.