تبیین سیاست گذاری مبتنی بر شواهد در آموزش و ارتقاء بهداشت دانش آموزان: مرور نقلی

سیاست گذاری مبتنی بر شواهد نوعی سیاست گذاری است که با تکیه بر شواهد معتبر، به هنگام و مناسب انجام می-پذیرد. هدف پژوهش حاضر تبیین جایگاه سیاست گذاری مبتنی بر شواهد در سیاست گذاری آموزش و ارتقاء بهداشت دانش آموزان بوده است. روش پژوهش حاضر مطالعه مروری از نوع مرور نقلی می باشد. جامعه آماری کلیه مقالات فارسی و انگلیسی مرتبط منتشر شده در سال های 2010 تا 2022 بود. جستجو با کلیدواژه های سیاست گذاری مبتنی بر شواهد، شواهد آموزش بهداشت، ارتقاء بهداشت، سیاست آموزش سلامت، سیاست گذاری آموزشی و بهداشت دانش آموز در پایگاه های علمی ERIC، Medline، SID، Irandoc، Magiran، سایت ناشران Sciencedirect و Sage انجام شد. جستجو، به دلیل ویژه بودن موضوع مورد مطالعه، با استفاده از چارچوب SPIDER انجام گرفته است. تعداد 114 مقاله برای ورود به مطالعه شناسایی شد و با استفاده از چک لیست ارزیابی داون و بلک، مورد بررسی واقع شد و نهایتا 20 مقاله وارد مطالعه گردید. برای کدگذاری متون از تحلیل تماتیک با روش استربرگ استفاده شده است. نتایج حاصل از کدگذاری یافته های منابع منتخب نشان داد: 59 مفهوم و 6 مضمون قابل استخراج می باشند. سیاست گذاری مبتنی بر شواهد در آموزش و ارتقا بهداشت دانش آموزان می تواند در 6 مضمون: ضرورت سیاست گذاری مبتنی بر شواهد، ویژگی-های سیاست و سیاست گذاری مبتنی بر شواهد، پیش نیازهای سیاست گذاری مبتنی بر شواهد، پیشران های سیاست-گذاری مبتنی بر شواهد، موانع سیاست گذاری مبتنی بر شواهد و پیامدهای سیاست گذاری مبتنی بر شواهد دسته بندی شود. سیاست گذاری مبتنی بر شواهد رویکرد نوینی است که کاربرد آن در آموزش و ارتقاء سلامت به دانش آموزان با تکیه بر تجارب جهانی، فناوری ها و روش های نوین می تواند نتایج مفیدی در کارآمدی آموزش و ارتقاء سلامت داشته باشد. یافته های این پژوهش راهنمای عملی مفیدی از قبیل: پر کردن خلا تیوریک، شفافیت، انگیزش، عزم سیاسی و اعتماد، برای پژوهشگران، جامعه علمی و نیز سیاست گذاران ذینفع در راستای استفاده کارآمد از سیاست گذاری مبتنی بر شواهد ارایه نموده است.