خط ‎مشی گذاری فرهنگی برخورد نظام با سکولاریسم نقاب‎دار

جریان سکولاریسم نقاب‎دار پس از انقلاب اسلامی با نفوذ فکری در بین مسیولان و نخبگان، سعی در تعقیب اهداف دنیازدگی و دین‎گریزی از طریق توجیهات سکولاریستی دین داشت و به‎وسیله حذف قدسیت و ابعاد فرازمینی و معنوی تلاش کرد لوازم سکولاریسم، یعنی دموکراسی و لیبرالیسم را در جامعه ایرانی با هویتی دین‎گریز نهادینه کند. این جریان با ترویج آرام باورهای سکولار، امکان تحول فرهنگ عمومی را در عمیق‎ترین لایه‎های معرفتی فراهم کرد.در این مقاله برای خط‎مشی‎گذاری فرهنگی حاکمیت اسلامی در مواجهه با این جریان، تلفیق بین رویکرد ریشه (عقلانی) و شاخه (تدریجی) دنبال شده است. رویکرد شاخه (عرضی) از طریق بررسی زمینه‎های موجود و عینی جریان سکولاریسم نقاب‎دار و مواجهه‎های قبلی آن به شیوه دوره‎سازی (ادوار تحول فکری سروش) و رویکرد ریشه (طولی) از طریق تحلیل لایه‎ای علت‎های صیرورت سروش از یک اندیشمند حامی نظام به رهبر مخالفان نواندیش در خارج کشور بررسی شده است. سپس از ترکیب این دو رویکرد، سعی شده راه‎حل‎هایی با عنوان خط‎مشی‎های فرهنگی تعامل مسیولان حکومت اسلامی با نخبگان سکولار در قالب یک جدول در چهار لایه لیتانی (سطحی)، اجتماعی، گفتمانی و اسطوره‎ای و در هر سطح برای هر علت، راهکارها و راهبردهای حاکمیتی ارایه شود.